إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • کوشش شافعي به يافتن راهي ميانه در بين دو مکتب عقل گراي عراق و نص گراي مدينه معطوف بود. ابوعبدالله محمد بن ادريس در سال (150 هـ ق) در غزه متولد شد و به دليل انتساب به شافع، نياي او که به حضور پيامبر (صلي الله عليه و آله) رسيده بود، به شافعي اشتهار يافت. او از خاندان عبد مناف بود و از اين راه با پيامبر، خويشاوندي و تباري قريشي داشت. بخش بيشتر زندگي اش را در دوران هارون الرشيد و مأمون عباسي گذراند. دردر کودکي به همراه مادرش به مکه کوچ کرد